Patronat:
Jednym z ważnych parametrów wody wpływających na „kondycję” instalacji grzewczej w budynku jest twardość. Twarda woda, czyli o wysokiej zawartości jonów wapnia i magnezu, pod wpływem temperatury wytrąca związki nazywane potocznie kamieniem kotłowym. Odkładające się w instalacji grzewczej osady kamienne mogą wyrządzić wiele szkód. Niestety często nie zdajemy sobie sprawy z obecności kamienia kotłowego, ponieważ instalacja grzewcza jest obiegiem zamkniętym. Nie widzimy co dzieje się wewnątrz, nie zajrzymy do kotła czy zasobnika ciepłej wody, żeby sprawdzić w jakim są stanie, tak jak możemy to zrobić np. w przypadku czajnika. W związku z tym o ewentualnym problemie wynikającym z korzystania z twardej wody dowiadujemy się przeważnie dopiero w momencie awarii, która często niesie ze sobą niemałe koszta naprawy.
Do napełnienia instalacji grzewczej (napełnienia zładu) zaleca się stosować wodę o parametrach wody pitnej, czyli takich jakie posiada woda wodociągowa. Według normy twardość takiej wody może dochodzić nawet do 28 dH (stopni niemieckich). Niestety każde 0,54 dH oznacza ok. 10 g kamienia kotłowego na 1 m3 wody wprowadzonej do układu. To sporo niebezpiecznych osadów…
Twarda woda wiąże się z obecnością wspomnianego wcześniej kamienia kotłowego. Odkłada się on przede wszystkim w miejscach, w których panuje wysoka temperatura, a przepływ wody jest stosunkowo niewielki. Na negatywny wpływ osadów kamiennych narażone są więc w pierwszej kolejności źródła ciepła – kocioł, zasobnik ciepłej wody użytkowej. Warstwa osadu kamiennego jest izolatorem ciepła (zmniejsza przewodność cieplną materiału). Utrudnione przewodzenie ciepła oznacza z kolei spadek wydajności urządzenia i większe straty energii. Do ogrzania wody „zakamienione” urządzenie grzewcze będzie potrzebowało więcej energii, co powoduje wzrost kosztów jego eksploatacji. Obecność osadów kamiennych prowadzi również do miejscowego przegrzewania się powierzchni grzewczej, co wiąże się także ze zmniejszeniem żywotności urządzenia. Nierównomierne oddawanie ciepła skutkuje też naprężeniami materiałowymi, które mogą powodować pęknięcia i w efekcie awarie.
Twarda woda jest niekorzystna również dla ogrzewania podłogowego. Jego rury prowadzone są w układzie meandrowym lub ślimakowym, co może skutkować odkładaniem się grubszej warstwy kamienia zwłaszcza na zgięciach przewodów. Osady zawężają średnicę rur i utrudniają przepływ czynnika grzewczego.
Kamień odkłada się także w zaworach mieszających i zaburza odczuwanie ciepła przez element termostatyczny. Zatkane zawory powodują niedogrzanie grzejników. Elektronika odpowiadająca za sterowanie systemem wysyła sygnał o niewystarczającym komforcie cieplnym do kotła grzewczego, który w efekcie pracuje dłużej, zużywając więcej paliwa.
Kamień kotłowy odkłada się w niedostępnych miejscach instalacji grzewczej. Płukanie grzejników i kotła niestety nie jest skuteczną metodą pozbycia się twardych osadów. Dlatego zamiast usuwać skutki problemu lepiej rozwiązać go u źródła, czyli zadbać o to, aby woda w domu i instalacji grzewczej była odpowiednio zmiękczona. Pozwoli to zapobiec spadkowi wydajności systemu grzewczego, kosztownym awariom lub uszkodzeniom elementów instalacji.
W karcie gwarancyjnej wielu urządzeń grzewczych znajdziemy zapis mówiący o tym, że naprawy gwarancyjne nie obejmują usterek wynikających z zakamienienia podzespołów. Odpowiednie zmiękczanie wody zapewni nam więc również możliwość skorzystania z gwarancji na kocioł (gdy zajdzie taka potrzeba).
Aby woda w budynku była miękka warto zdecydować się na montaż zmiękczacza, czyli urządzenia usuwającego z wody jony wapnia i magnezu, odpowiedzialne za powstawanie kamienia kotłowego. Zmiękczacz daje nam możliwość ustalenia stopnia twardości wody i dostosowania go do potrzeb domowników oraz wytycznych dotyczących parametrów wody w instalacji grzewczej.
Zmiękczona woda nie tylko zabezpieczy instalację grzewczą przed kamieniem kotłowym, ale również większy komfort codziennego życia domowników.
Znajdź fachową pomoc
