Bufor pozwala łączyć ze sobą różne źródła ciepła, na przykład pompy ciepła i kotła na paliwo stałe, kocioł gazowy/olejowy i na paliwo stałe. Zbiornik buforowy może również łączyć otwartą instalację grzewczą z zamkniętą.
Kotły na paliwo stałe, jak również kominki z płaszczem wodnym, „lubią” wysoką temperaturę wody grzewczej i osiągają najwyższą sprawność, gdy pracują z mocą zbliżoną do maksymalnej. A, im wyższa sprawność kotła, tym mniejsze zużycie paliwa = oszczędniejsze ogrzewanie.
W zależności od temperatury zewnętrznej dom potrzebuje więcej bądź mniej ciepła do jego ogrzania. Tym samym, trudno jest zawsze zapewnić optymalne warunki dla pracy kotła. Rozwiązaniem może być zbiornik buforowy, w którym możemy gromadzić ciepło (magazynować) i wykorzystywać w późniejszym czasie. W ten sposób:
„widzi” również, kiedy brakuje ciepła i automatycznie zaczyna normalnie pracować – samodzielnie ogrzewając dom.
W instalacji z pompą ciepła:
nie zawsze potrzebny będzie zbiornik buforowy wody grzewczej,
niekiedy będzie zalecany,
a czasami bezwzględnie wymagany.
Zbiornik buforowy z pompą ciepła między innymi:
Zbiornik buforowy ma wiele zalet. Jego wadą są dodatkowe nakłady na inwestycję. O tym czy powinniśmy go zastosować, lub czy warto to zrobić, powinien zdecydować projektant.
Jeśli kolektory mają również wspomagać ogrzewanie domu, potrzebny będzie akumulator ciepła w postaci zbiornika buforowego. Dzięki niemu całe ciepło możemy zgromadzi w zbiorniku, a instalacja ogrzewania domu pobierze tylko tyle, ile w danej chwili potrzebuje do jego ogrzewania.
Jeśli instalacja fotowoltaiczna (PV) produkuje w danej chwili więcej prądu niż potrzebuje dom, zamiast odprowadzać go do sieci energetycznej, może załączyć się pompa ciepła.
Zasilana prądem słonecznym pompa, przechowa wyprodukowane ciepło w buforze, z którego będzie można skorzystać do ogrzewania domu np. w nocy, do ogrzewania c.w.u., do ogrzewania powietrza nawiewanego do pomieszczeń przez rekuperator.