Patronat:
Zbyt mały ciąg kominowy utrudnia odprowadzenie spalin z kotła. W wyniku tego, paliwo może nie spalać się całkowicie. Wpływa to na obniżenie sprawności kotła i wzrost emisji zanieczyszczeń do atmosfery.
Niecałkowite spalanie powoduje pokrycie sadzą wnętrza komina i może prowadzić do jej niekontrolowanego zapalenia się. W skrajnych przypadkach, zbyt mały ciąg kominowy może powodować przedostawanie się spalin do pomieszczenia kotłowni, co może prowadzić do śmiertelnego zatrucia – zaczadzenia.
W kotłach na paliwo stałe i gazowych bez wentylatora, z tzw. otwartą komorą spalania (pobierających powietrze z pomieszczenia kotłowni), spaliny odprowadzane są do atmosfery samoczynnie. Różnica temperatury między gorącymi spalinami i zimnym powietrzem powoduje wytworzenie podciśnienia, czyli tzw. ciąg kominowy. Można powiedzieć, że ciąg kominowy jest to siła, która samoczynnie wyrzuca spaliny na zewnątrz domu.
Nie będziemy mieć problemu z ciągiem jeśli mamy kocioł gazowy lub olejowy z tzw. zamkniętą komorą spalania: kocioł kondensacyjny, kocioł tradycyjny potocznie nazywany „turbo”. Spaliny w tych kotłach wyrzucane są do atmosfery przez wentylator i nie potrzebny jest do tego ciąg kominowy.
W kotłach na paliwo stałe, producent podaje informację czy musi zostać zapewniony odpowiedni ciąg kominowy, czy też nie.
Dla każdego kotła gazowego, o danej mocy grzewczej, producenci podają jak długi może być przewód odprowadzający spaliny żeby wentylator poradził sobie z ich usuwaniem.
Jeśli nie mamy komina, spaliny mogą być usuwane i powietrze pobierane do kotła przez ścianę budynku.
Główną przyczyną zbyt słabego ciągu, jest: niska temperatura spalin, silny wiatr, za duży lub za mały przekrój komina i jego zbyt mała wysokość. Jeśli komin wykonany z cegły ma za mały przekrój, można go powiększyć przez tzw. frezowanie.
Jeśli przekrój lub średnica komina jest zbyt duża, spaliny intensywnie się w nim schładzają, co wpływa na zmniejszenie ciągu kominowego. Z kolei, za mała średnia spowoduje znaczne opory przepływu spalin w efekcie czego nie będą całkowicie usuwane z kotła.
Żeby nie utrudniać drogi spalinom, powierzchnie wewnętrzne komina murowanego powinny być możliwie gładkie a fugi szczelne. Kształtki spalinowe, łączniki kotła z kominem, powinny być możliwie krótkie i układane ze wzniosem do komina, w celu uniknięcia strat ciepła i dodatkowych oporów przepływających spalin.
Jeśli komin jest zbyt krótki, np. w domach parterowych, ciąg kominowy może być zbyt słaby dla naszego kotła. Możemy go nieco wydłużyć ponad dach, ale i tutaj trzeba uwzględnić odpowiednie przepisy i wytyczne dotyczące właściwego wyprowadzenia komina ponad dach.
Poprawić mały ciąg kominowy możemy przez zastosowanie specjalnej nasady, zamontowanej na kominie. Nasada chroni komin przed zawiewaniem, ustawiając się samoczynnie do kierunku skąd wieje wiatr. Zapobiega w ten sposób niekorzystnemu oddziaływaniu wiatru, który może powodować zmniejszenie ciągu kominowego a nawet powstanie ciągu wstecznego, co skutkuje cofaniem się spalin do kotła i w skrajnych przypadkach do pomieszczenia kotłowni.
Wymiary i inne parametry systemu odprowadzenia spalin powinien określić projektant. Uwzględniając wytyczne danego producenta, dobierze on odpowiednią średnicę komina i odpowiednią dla jego wysokości – dostosowane do mocy grzewczej danego kotła.
Producenci kotłów opracowują diagramy, na podstawie których można łatwo odczytać dla danego kotła, jaki przekrój lub wymiary powinien mieć komin lub wkład kominowy, przy jego wysokości.
Znajdź fachową pomoc
